Op dinsdag 5 augustus brachten Amerikaanse studenten van de Universiteit van California in Berkeley (Amerikaanse staat Californië) een bezoek aan het Damiaancentrum en het graf van Damiaan. In het kader van hun zogenaamde lessenreeks op verplaatsing maakten ze al reizend kennis met de politiek, de cultuur en de geschiedenis van de Lage Landen (België, Nederland en Luxemburg). Ze bezochten Amsterdam, Den Haag, Utrecht, Brussel, Gent, Antwerpen, Brugge. Voordat ze terug naar Amerika vlogen, bezochten ze Leuven. Leuven bracht niet enkel het einde van de reis maar eveneens het slot van de lessenreeks: de evaluatie met presentaties en examens. Voor het finale verdict gingen de leerlingen nog op bezoek bij Damiaan. Op vraag van de reisorganisator en begeleidende professor Nederlandse studies, liet Ruben Boon van Damiaan Vandaag de studenten kennis maken met een Amerikaanse Damiaan.

Voor een heleboel studenten was het een eerste kennismaking met Damiaan. Ze wisten niet dat hij als Belgische priester-missionaris ook Engels sprak en schreef. Hij had de taal op eigen houtje geleerd.  Damiaan had immers heel wat vrienden-weldoeners uit de Angelsaksische wereld. Amerika en Damiaan delen een geschiedenis. Tijdens de overbrenging in 1936 stond de kist met het stoffelijk overschot van Damiaan voor enkele dagen ter verering in de kathedraal van San Francisco (De universiteitscampus van Berkeley ligt aan de oostzijde van de baai van San Francisco).

De Amerikaanse president Roosevelt stak toen zijn bewondering voor Damiaan niet weg en sprak openlijk van een ‘nationale held’. Het verhaal van Damiaan was hem en alle Amerikanen welbekend. De inwoners van San Francisco trotseerden in 1936 dan ook de onophoudelijke regen om massaal hun eer te betonen aan deze held en apostel van de naastenliefde. In 1969 kreeg Damiaan zelfs een plaats als één van de twee vertegenwoordigers van de Hawaiiaanse staat, in de beeldengalerij van het Kapitool in Washington DC. En zo is Damiaan naast Belg ook Hawaiiaan en Amerikaan.

Er werd geboeid geluisterd naar het verhaal van deze bijzondere wereldburger. Nadien konden de studenten enkele ‘schatten’ bewonderen. Voor de gelegenheid werden topstukken als de tekeningen van Edward Clifford, anglicaanse schilder en vriend van Damiaan, en enkele Damiaanbrieven uit het archief gehaald. Ook de historische foto’s en krantenknipsels rond de tussenstop in San Francisco werden aandachtig bestudeerd. Om het bezoek waardig af te sluiten trok de groep naar de crypte van Damiaan. Daarna hadden ze nog even de tijd om de Weg van Damiaan te gaan in de kerk. Ook al was de groep zichtbaar vermoeid van de lange reis, het bezoek aan Damiaan werd erg gesmaakt.