“Zijn er nog melaatsen op Molokaï?”Een vraag die nogal eens gesteld wordt. Op Kalaupapa, de voormalige melaatsenkolonie op Molokaï, verblijven nog slechts een tiental melaatsen. Naast deze patiënten wonen er nog een veertigtal onderhoudswerkers en enkele gezondheidswerkers die instaan voor de medische begeleiding van de zieken. De directeur van de Gezondheidsdienst is tevens de burgemeester van Kalaupapa. Een enorm verschil met de ongeveer achtduizend melaatsen die tussen 1860 en 1960 naar Molokaï werden overgebracht. Tijdens het verblijf van Pater Damiaan op Molokaï (1873-1889) werden honderden melaatsen naar het schiereiland verbannen. Maar wat als de laatste patiënt sterft?
Copyright Juliaan VdK Damiaan Vandaag
De dienst ‘Nationale Parken’ moet dan beslissen wat er met het schiereiland zal gebeuren. Momenteel zijn er vier opties:
• De huidige bewoners blijven.
• Men zou het ‘Park’ openstellen voor het toerisme.
• Hoe zal men de zone beheren als, na de dood van de laatste patiënt, de Gezondheidsdienst zijn activiteiten beëindigt?
• Het behouden van het eigen karakter omwille van zijn historische betekenis. Men zou er vrij en zonder gids kunnen rondwandelen (nu is dat beperkt) en het kerkje van Pater Damiaan en het graf van Moeder Marianne Cope bezoeken.
Copyright Juliaan VdK Damiaan Vandaag
Allemaal plannen en voorstellen. Belangrijk is wel dat men de spirituele sfeer en de historische erfenis wil bewaren alsook de uitzonderlijke fauna en flora. De huidige bewoners omschrijven Kalaupapa als ‘een heilige plaats’. Of dat zo zal blijven zal de toekomst moeten uitwijzen.
